Aktem unii horodelskiej (1413) herb Pomian został przeniesiony z Polski na ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego zamieszkiwane przez szlachtę litewską, białoruską, ukraińską i tatarską. Ród Pomianów reprezentował biskup włocławski Jan Pella, zaś adoptowany został bojar litewski Sak (Saka), który był protoplastą litewskich Sakowiczów, Piętkowiczów i Dowgierdów. Kolejne rody WKL zasiliły grono Pomianów również za sprawą późniejszych adopcji herbowych. Herb Pomian był używany także przez kilka rodzin pochodzenia tatarskiego. Stanisław Dziadulewicz wymienia tego herbu tatarskie rodziny Abramowiczów, Makowieckich, Makowskich. Według niego Makowieccy mieli być gałęzią książąt nogajskich Bazarewskich (pierwszym znanym ich protoplastą miał być kniaź Indyn, syn Bazara, wzmiankowany w 1538). Mieli wywieść się oni ze szlachectwa z herbem Pomian przed deputacją wywodową wileńską w latach 1820–1860. Stanisław Dumin wymienia dodatkowo tego herbu tatarską rodzinę Jankiewiczów.
Aktem unii horodelskiej (1413) herb Pomian został przeniesiony z Polski na ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego zamieszkiwane przez szlachtę litewską, białoruską, ukraińską i tatarską. Ród Pomianów reprezentował biskup włocławski Jan Pella, zaś adoptowany został bojar litewski Sak (Saka), który był protoplastą litewskich Sakowiczów, Piętkowiczów i Dowgierdów. Kolejne rody WKL zasiliły grono Pomianów również za sprawą późniejszych adopcji herbowych. Herb Pomian był używany także przez kilka rodzin pochodzenia tatarskiego. Stanisław Dziadulewicz wymienia tego herbu tatarskie rodziny Abramowiczów, Makowieckich, Makowskich. Według niego Makowieccy mieli być gałęzią książąt nogajskich Bazarewskich (pierwszym znanym ich protoplastą miał być kniaź Indyn, syn Bazara, wzmiankowany w 1538). Mieli wywieść się oni ze szlachectwa z herbem Pomian przed deputacją wywodową wileńską w latach 1820–1860. Stanisław Dumin wymienia dodatkowo tego herbu tatarską rodzinę Jankiewiczów.